Είναι το ιστορικό κέντρο του Δήμου Γερμασόγειας, αφού σε αυτόν το χώρο δημιουργήθηκε οργανωμένη ζωή τουλάχιστον από τους πρώτους Χριστιανικούς Χρόνους. Παρά τις αλλοιώσεις που δέχτηκε το ιστορικό κέντρο, εξακολουθεί να διατηρεί όλα εκείνα τα στοιχεία ενός παραδοσιακού Κυπριακού οικισμού. Ο επισκέπτης περιδιαβάζοντας τα στενά και ανηφορικά δρομάκια του χώρου έχει την ευκαιρία να θαυμάσει παραδοσιακές πετρόκτιστες κατοικίες, να επισκεφθεί την Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, την Εκκλησία της Αγίας Χριστίνας και τοΠολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Γερμασόγειας και να ξεκουραστεί στα παραδοσιακά καφενεία πίνοντας κυπριακό καφέ. Βρίσκεται σε απόσταση 2km από την παραλιακή τουριστική περιοχή και η κοντινή αυτή απόσταση δίνει την ευκαιρία στον επισκέπτη να επισκεφθεί το χώρο πεζός μέσα από την κοιλάδα της Γερμασόγειας μέσα από τα περιβόλια με τα εσπεριδοειδή με τις έντονες μεθυστικές μυρωδιές των λεμονανθών την περίοδο Απριλίου – Μαΐου.
Ο χαρακτήρας του ιστορικού κέντρου, τα σημεία ενδιαφέροντος που βρίσκονται στο χώρο, η τοπογραφία και το φυσικό περιβάλλον που περιβάλλει το χώρο, οδήγησε το Δημοτικό Συμβούλιο σε ενέργειες για εκπόνηση σχεδίου περιοχής για την προστασία, ανάπλαση και ανάδειξη του χώρου και σε πολεοδομικό σχεδιασμόπου επιτρέπει την ανέγερση ξενοδοχείων στην περιοχή γύρω από το ιστορικό κέντρο σε μια προσπάθεια να δοθούν νέες δυνατότητες στην τουριστική βιομηχανία του τόπου.
Η εκκλησία βρίσκεται στο κέντρο του ιστορικού πυρήνα της Γερμασόγειας και είναι η αρχαιότερη από τις εκκλησίες που βρίσκονται στα όρια του Δήμου Γερμασόγειας. Η ανέγερση της χρονολογείται τον 12ον αιώνα μ.Χ. Οι τοιχογραφίες που φιλοξενούνται στο εσωτερικό της χρονολογούνται τον 15ον αιώνα μ.Χ. Η εκκλησία κατατάσσεται στα αρχαία μνημεία του Β’ πίνακα. Το 1996 σε συνεργασία του Τμήματος Αρχαιοτήτων και του Δήμου Γερμασόγειας, άρχισαν εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης της εκκλησίας με στόχο να επανέλθει το κτίριο όσον το δυνατό πιο κοντά στην αρχική του μορφή. Ταυτόχρονα την περίοδο αυτή άρχισε η προσπάθεια αποκάλυψης και συντήρησης των τοιχογραφιών και πολλών παλιών εικονισμάτων, τα οποία φιλοξενούνται σήμερα στην εκκλησία, καταγράφοντας με τον τρόπο τους την πορεία της Γερμασόγειας στο χρόνο. Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Αγία Χριστίνη, η μνήμη της οποίας γιορτάζεται στις 24 Ιουλίου.
Η εκκλησία βρίσκεται στο κέντρο του ιστορικού πυρήνα της Γερμασόγειας. Η εκκλησία άρχισε να κτίζεται στις 9 Μαρτίου του 1898 και τέλειωσε το 1904. Τα εγκαίνια της έγιναν στις 19 Οκτωβρίου, 1914 από το Μητροπολίτη Μελέτειο Μεταξάκη. Η εκκλησία κατατάσσεται στις εκκλησίες «βασιλικού ρυθμού», είναι μονόκλιτη βασιλική με έντονο επηρεασμό από στοιχεία του γοτθικού ρυθμού. Είναι αφιερωμένη στην πολιούχο Άγιο της Γερμασόγειας την Αγία Παρασκευή, η μνήμη της οποίας γιορτάζεται στις 26 Ιουλίου.
Το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Γερμασόγειας στεγάζεται σε μια παλιά αγροτική κατοικία του 1914. Η κατοικία αυτή είναι η τυπική κατοικία της εποχής κτισμένη με πέτρες, χώμα και ξύλο με χώρους αλλά και τέτοια διάταξη, ώστε εξυπηρετεί τον άνθρωπο σε όλο το φάσμα της καθημερινής του δραστηριότητας μακριά από τα βλέμματα των υπολοίπων. Σήμερα στο χώρο ο οποίος έχει κηρυχθεί σε μνημείο Β’ Πίνακα και μετά που έγιναν προσεκτικές επεμβάσεις και η κατάλληλη συντήρηση και αναπαλαίωση στεγάζεται το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου.
Στους αναπαλαιωμένους αλλά και τους νέους χώρους που έχουν δημιουργηθεί σήμερα στεγάζονται :
Στην αυλή δημιουργήθηκε υπαίθριο αμφιθέατρο χωρητικότητας 250 ατόμων το οποίο υποστηρίζει τις πολιτιστικές δραστηριότητες του Δήμου, των σχολείων της περιοχής και άλλων πολιτιστικών και κοινωνικών φορέων της περιοχής και όχι μόνο. Διατηρήθηκαν στην αρχική τους μορφή και είναι προσβάσιμα στον επισκέπτη ο χώρος καθημερινής δραστηριότητας με το φούρνο την πετρόκτιστη βρύση και ο χώρος των στάβλων.
Το μεσαιωνικό γεφύρι βρίσκεται κτισμένο πάνω στην κοίτη του ποταμού «Άμαθος» στην περιοχή του Ποταμού Γερμασόγειας. Αποτελεί ένα από τα ελάχιστα μνημεία της εποχής της Φραγκοκρατίας που διασώζονται στην περιοχή. Το γεφύρι αποτελείτο από δύο οξυκόρυφα τόξα κτισμένα από πέτρα της περιοχής. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 κατά τη διάρκεια εκτέλεσης έργων οργάνωσης και ευθυγράμμισης της κοίτης του ποταμού με στόχο την αποφυγή πλημμύρων προστέθηκε στο γεφύρι ακόμα ένα τόξο.
Είναι κατασκευασμένος στα βόρεια όρια του Δήμου Γερμασόγειας σε απόσταση 4ΚΜ περίπου από την παραλιακή περιοχή πάνω στον ποταμό Άμαθο. Κατασκευάσθηκε το 1968 σε γη που ανήκει στο Δήμο Γερμασόγειας, και στις Κοινότητες Ακρούντας και Φοινικαρίων με σκοπό την υποστήριξη της γεωργικής δραστηριότητας και των συστημάτων υδροδότησης της ευρύτερης περιοχής. Το φράγμα είναι χωμάτινου τύπου και έχει ύψος 49 μέτρα. Η λεκάνη αποταμίευσης νερού έχει έκταση 110 εκταρίων με δυνατότητα αποθήκευσης 13.5 εκ. Κυβικών μέτρων νερού. Η πολύχρονη παρουσία του νερού στη λεκάνη του υδατοφράκτη δημιούργησε ένα νέο περιβάλλον, αλλά και έδωσε την ευκαιρία δημιουργίας δραστηριοτήτων που στηρίζονται στο νερό μετατρέποντας αυτό το τεχνητό έργο σε ένα από τους σημαντικούς περιβαλλοντικούς πνεύμονες της ευρύτερης περιοχής, αλλά χώρο υγιούς απασχόλησης και αθλητικών δραστηριοτήτων.
Χάρις στην παρουσία του νερού: